Nie wiesz wszystkiego o psach?

okach, źle przystosowanych do potrzeb psów. Dlatego zwykle dowiadują się oni, w jakich miejscach będą mogli spokojnie spacerować ze swoimi psami i bawić się z nimi w sposób bardzo wesoły bez obaw o reakcje ze strony otoczenia. Tak

Nie wiesz wszystkiego o psach?

Miejsca przyjazne osobom wyprowadzającym psy

Posiadanie psów w mieście może czasami stwarzać różne problemy. Dzieje się tak wówczas, gdy właściciele psów mieszkają w dużych blokach, źle przystosowanych do potrzeb psów. Dlatego zwykle dowiadują się oni, w jakich miejscach będą mogli spokojnie spacerować ze swoimi psami i bawić się z nimi w sposób bardzo wesoły bez obaw o reakcje ze strony otoczenia. Takie miejsca mogą znajdować się na przykład w parkach lub w różnych ośrodkach tworzonych z myślą o psach. W takich ośrodkach nawet najbardziej niesforne psy będą mogły spożytkować swoją energię podczas swobodnej zabawy, a potem spokojnie zachowywać się w mieszkaniu swoich właścicieli. Trzeba bowiem pamiętać, że wszystkie psy pragną pewnej swobody i potrzebują od czasu do czasu pobiegać.


Szkolenie psa na własną rękę

Chociaż wiele osób uważa, że wytresowanie psa to bardzo proste zajęcie, w niektórych przypadkach może się to okazać dość trudne. Wiele zwierząt ma bardzo uparty charakter lub nie zapamiętuje na długo uczonych komend. Na pewno do takich psów potrzebne jest o wiele więcej cierpliwości właściciela, który chce posiadać naprawdę ułożonego pieska. Od czego zacząć trening z psem? Na pewno dobrym pomysłem jest nauka chodzenia na smyczy. Jest to podstawowa umiejętność, którą powinien posiąść każdy czworonożny przyjaciel człowieka. Dzięki temu spacery mogą być mniej uciążliwe. Oczywiście, istnieje wiele innych umiejętności, które warto wpoić psu, jednak chodzenie na smyczy należy do najważniejszych z nich.


O leczeniu wścieklizny

Do dzisiaj nieznany jest lek przeciwko wściekliźnie. Jeśli nie wystąpiły objawy choroby, podejmuje się próbę zastosowania uodpornienia bierno-czynnego, polegającego na podaniu antytoksyny i serii szczepionek podawanych w mięsień naramienny lub podskórnie (dawniej szczepionkę podawano w mięsień brzucha ze względu na specyficzne ukrwienie ? nie stosuje się już tej metody). Uodpornienie uzyskane na drodze biernej chroni chorego do momentu uzyskania odporności czynnej. Chorym szczepionym wcześniej nie podaje się surowicy. Czynne uodpornienie organizmu możliwe jest dzięki długiemu okresowi wylęgania. Chorego człowieka, u którego wystąpiły objawy, izoluje się głównie w celu zapewnienia mu spokoju; stosuje się leczenie objawowe. Dotychczas (2015) odnotowano zaledwie kilka przypadków wyzdrowienia chorych ludzi, u których pojawiły się symptomy choroby. Pierwsze takie przypadki dotyczyły zachorowań, do których doszło mimo zastosowania szczepionki. W 2004 roku udało się uratować pierwszego pacjenta, który zachorował na wściekliznę i nie był zaszczepiony: była to 15-letnia Jeanna Giese, ugryziona i zakażona przez nietoperza4. Zastosowano wobec niej schemat leczenia (wprowadzenie pacjentki w śpiączkę i podawanie leków przeciwwirusowych), który nazwano protokołem Milwaukee. Próby wyleczenia innych pacjentów tą samą metodą zakończyły się jak dotąd sukcesem jedynie w jednym wypadku. Zwierzęta zwykle się usypia, w Polsce obowiązuje całkowity zakaz leczenia zwierząt podejrzanych o wściekliznę5.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%9Bcieklizna