Podstawy frezowania metali kolorowych
Próbując uzyskać pożądany kształt z bryły aluminium, należy brać pod uwagę parę czynników, które wpływają na końcowy efekt naszego obrabiania. Gdy w grę wchodzi szybkoobrotowe ostrze, bryła metalu i chęć uzyskania dokładności do milimetra, warto podchodzić do sprawy na spokojnie.
Dobór końcówki frezującej, może zaważyć na tym, czy obróbka skończy się porażką czy sukcesem. Musimy uwzględnić prędkość naszej obrabiarki i dobrać ostrza pod instrukcje programu, tak by były w stanie skrawać odpowiedni pasma.
Ponadto, program musi uwzględniać możliwość przegrzania głowicy, jak również zdolności odciągu wiórów - lub jego braku, i robić odpowiednie przerwy w obróbce.
Gdy zadbamy o wszystkie te rzeczy, możemy być niemal pewnie że efekt końcowy będzie idealny.
Obrabiarka - z Wikipedii:
Obrabiarka ? maszyna do mechanicznej obróbki przedmiotów w celu nadania im określonych kształtów, wymiarów i chropowatości powierzchni. Obróbka realizowana jest za pomocą narzędzi.
Układ konstrukcyjny obrabiarki
W obrabiarkach rozróżniamy następujące grupy zespołów:
zespół napędowy
zespoły ruchów roboczych
zespoły ruchów posuwowych i pomocniczych
zespoły zamocowania narzędzi i części obrabianych
korpusy, podstawy, prowadnicy itp
układy sterowania
układy chłodzenia
zespoły odwiórowania
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Obrabiarka
Wiertarka ale nie do końca -Honownica
Honownica - obrabiarka służąca do honowania, tzn. obróbki wykańczającej bardzo dokładnych powierzchni (najczęściej otworów), w których wymagana jest wielokierunkowa struktura powierzchni (np. cylindry silników spalinowych), co bardzo trudno jest osiągnąć np. poprzez szlifowanie otworów.
Budowa i zasada działania
Honownica składa się z: korpusu, układu napędowego, wrzeciona, oraz przegubowo przymocowanego do niego narzędzia. Narzędziem stosowanym do honowania jest głowica wyposażona na obwodzie od trzech do dwunastu osełek. Podczas gładzenia głowica połączona przegubowo z wrzecionem obrabiarki wykonuje ruch obrotowy oraz ruch posuwisto-zwrotny. Skojarzenie tych ruchów powoduje, że każde ziarno osełki zakreśla linię śrubową. Prędkość obrotowa głowicy nie powinna być wielokrotnością podwójnych posuwów głowicy, mamy wtedy pewność, że każde ziarno osełki nie trafi na te same tory obróbki. Najczęściej spotyka się honownice z posuwem ręcznym, wtedy najlepsze efekty przynosi obróbka z licznymi zmianami prędkości posuwu.
Poza honownicami do otworów są także spotykane honownice do powierzchni płaskich, stożków, powierzchni sferycznych i wałów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Honownica