Najbliższa rodzina nie zawsze jest w stanie się starszym dziadkiem, z tego powodu dobrze jest poszukać miejsc takich jak . Opieka oraz atmosfera w sporej części z nich jest dobra.Umieszczenie seniora w ośrodku
Domy starców w Polsce mogą się źle kojarzyć, ponieważ dopiero od niedawna coraz więcej rodzin potrzebuje gdzieś umieścić swoją babcię albo dziadka. Tak na prawdę nie można się zniechęcać, ponieważ prawie wszystkie domy starców posiadają bardzo dobre zaplecze medyczne oraz sanitarne. Więc nie ważne w jakim stanie jest nasz sędziwy członek rodziny to zawsze zajmą się nim jak należy.
Co do ogólnej atmosfery to bardzo dużo zależy od nastawienia samego pensjonariusza, ponieważ opiekunki, czy opiekunowie pracujący w takich przybytkach rzadko bywają zgryźliwi czy niemili. Wyżywienie oraz rozkład dnia również mogą się różnić w zależności od ośrodka dlatego zawsze warto odwiedzić ich kilka i zdecydować, który będzie najlepszy.
Domy opieki
Domy opieki nad seniorami stają się coraz bardziej popularne, może dlatego, ze wielu ludzi nie ma już tyle czasu, aby opiekować się swoją wiekową częścią rodziny. Takie domy opieki, czy też jak kto woli pensjonaty to miejsca często położone w pobliżu miast. Jednak na tyle daleko, aby zapewnić podopiecznym spokojny i miły pobyt. Ważny jest też sam dojazd do ośrodka, ponieważ mało kto będzie miał ochotę jechać bardzo daleko za miast, aby odwiedzić swoja rodzinę.
Opieka w takich ośrodkach jest na najwyższym poziomie, pracują tam osoby odpowiednio wykwalifikowane. Pielęgniarki są dostępne przez całą dobę, a lekarze i ich pomoc jest dostępna często na miejscu. Całodobowa opieka to bardzo ważna sprawa, zwłaszcza przy pilnowaniu w spożyciu leków o odpowiedniej porze i w odpowiedniej ilości. W kwestii medycznej i psychicznej takie miejsce z pewnością zasługują na uwagę i wymagają rozważenia przy decyzji co dalej z naszym najbliższym.
Kila słów o starości
Granica między wiekiem średnim człowieka a starością jest płynna i zmieniała się w ciągu wieków. W czasach prehistorycznych ludzie dożywali 30 (Neandertalczyk z Krapiny) - 35 lat (szkielety z Sima de los Huesos w Atapuerca). W starożytności człowiek 35-40-letni był uważany za człowieka starego. Średnia długość życia, a co za tym idzie "granica" starości na świecie bardzo wydłużyła się w XVIII, XIX oraz XX wieku, wraz z poprawą warunków życia, rozwojem medycyny oraz upowszechnieniem takich wynalazków jak np. kanalizacja, które podwyższały poziom higieny, oraz wynalezieniem szczepionek, które zapobiegały chorobom (zob. też oczekiwana dalsza długość trwania życia).
Zwiększenie długości życia skutkowało pojawieniem się dziadków co zwiększało szansę przeżycia młodych osobników, było skorelowane z rozwojem relacji społecznych i przekazywaniem doświadczeń.
W kulturach na całym świecie ludzie w podeszłym wieku byli zwykle obdarzani dużym szacunkiem - niekiedy nawet czcią - jako ludzie bardziej doświadczeni i mądrzejsi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość